W miarę jak świat, w którym żyjemy, zmienia się, system edukacji również zostanie przekształcony, aby nadążyć za rosnącymi wymaganiami XXI wieku.
Profesor RMIT School of Education Tricia McLaughlin wypowiedział się o czterech kluczowych sposobach edukacji, które zmienią się w najbliższej przyszłości.
1. Komunikacja, współpraca i współtworzenieKoncepcja nauczyciela stojącego przed salą pełną uczniów, którzy słuchają i reagują na polecenia, coraz bardziej odchodzi w przeszłość.Choć nie jest to całkowicie nowe podejście, nowe przestrzenie do nauki dla studentów zastąpią typową klasę, jaką znamy dzisiaj. Dzięki temu uczniowie staną się partnerami lub współtwórcami własnej nauki.
„Doświadczenia, które pozwalają na współpracę, komunikację i pracę zespołową dla wszystkich uczniów często mają miejsce poza murami klasy. Musimy ułatwić te doświadczenia w kontekście, a nasze sale lekcyjne muszą być tego odzwierciedleniem” – mówi McLaughlin.
Będą one ustawione w taki sposób, aby umożliwić współpracę przy projektach edukacyjnych między osobami indywidualnymi, małymi grupami lub większymi grupami.
Sale lekcyjne będą współistnieć jako przestrzenie fizyczne i internetowe, odwracając obecny model nauczania do góry nogami, tak aby uczniowie mogli uczyć się w domu i spędzać czas w klasie współpracując i stosując swoją wiedzę do rzeczywistych problemów.
Pięcioro uczniów pracuje nad swoimi projektami i laptopami przy jednym stole. Formalna klasa zostanie zastąpiona obszarami nauki, które umożliwiają indywidualnym osobom, małym grupom lub większym grupom współpracę twarzą w twarz lub wirtualnie nad projektami edukacyjnymi.
2. Nauka w dowolnym miejscu i czasieNa fali ery cyfrowej, coraz łatwiej jest nawiązać kontakt o zasięgu globalnym. Świat informacji jest na wyciągnięcie ręki za pomocą kliknięcia przycisku lub prostej komendy głosowej, a ponieważ technologia wciąż się rozwija, uczniowie muszą rozwijać swoją naukę wraz z nią.Technologia nie jest już czynnikiem motywującym do nauki – jest koniecznością. Jest to coś, co musi być włączone do przyszłości edukacji, aby zapewnić uczniom umiejętności radzenia sobie w świecie zależnym od technologii.
Podczas gdy niektórzy twierdzą, że technologia w naszych klasach tworzy leniwych, oderwanych od rzeczywistości uczniów, McLaughlin uważa, że to mit. Mówi, że technologia stworzyła nieskończone granice tego, gdzie nauka może się odbywać, z kim i dlaczego.
„Rzeczywistość jest taka, że sale lekcyjne mogą być w dowolnym miejscu i czasie. Studenci mogą w każdej chwili pracować nad projektami w wirtualnych kontekstach z innymi studentami z całego świata” – mówi.
Postęp technologiczny umożliwił wzajemne połączenie informacji i ludzi za jednym dotknięciem przycisku.
Edukacja w przyszłości będzie musiała pokazać, w jaki sposób technologia może być wykorzystywana na korzyść uczniów, a także nauczyć przyszłe pokolenia, jak radzić sobie z problemami, które z niej wynikają.
„Technologia może zmienić naukę na zawsze, a my musimy ją objąć i manipulować nią na naszą korzyść” – mówi McLaughlin.
3. Dostosowanie do potrzeb ucznia i podejście skoncentrowane na uczniu
Wraz ze zmieniającymi się wyobrażeniami na temat tego, co stanowi klasę, nasze pomysły na sposób nauczania również muszą zostać przekształcone.
„Większość zawodów traktuje każdy przypadek inaczej – każdy pacjent lekarza ma zindywidualizowany plan leczenia. Edukacja nie powinna być inna” – mówi McLaughlin.
Mówi, że stary „jeden model nauczania i uczenia się pasuje do wszystkich” jest przestarzały i nie ma miejsca w agendzie dla przyszłej edukacji. Nauczyciele staną się facylitatorami uczenia się, a uczniowie będą mieli większą kontrolę nad własną podróżą edukacyjną.
„W przeszłości wszystkie dzieci wykonywały tę samą pracę, niezależnie od zdolności i umiejętności. Obecnie wiemy, że przyczynia się to do braku zaangażowania, niewłaściwych zachowań i słabych wyników” – mówi.
W rezultacie nauczyciele będą mieli zindywidualizowane plany nauczania dla uczniów, co pozwoli każdemu uczniowi uczyć się w tempie, które najlepiej odpowiada jego możliwościom i angażować się w treści, które są dla niego najbardziej korzystne.
Dzięki połączeniu gromadzenia dowodów i informacji zwrotnych od rodziców, uczniów i przedstawicieli innych zawodów plany te zostaną z powodzeniem włączone do systemu edukacji.
Aby zmaksymalizować potencjał indywidualnego postępu, zachowane zostaną pewne elementy uczenia się pod kierunkiem nauczyciela, które w połączeniu z mediami cyfrowymi online będą stanowić uzupełnienie tradycyjnych praktyk edukacyjnych.Klasy jutra muszą skupić się na połączeniu zaangażowania uczniów w naukę, podejścia opartego na pytaniach, ciekawości, wyobraźni i myślenia projektowego.
4. Testowanie McLaughlin zadaje pytanie: „Po co testujemy?”.
Dzisiejsi studenci są mocno skoncentrowani na wyniku końcowym – osiągnięciu wysokiego wyniku ATAR, otrzymaniu wyróżnienia w klasie, zaliczeniu testów. Edukacja przyszłości udowodni to, co mówiono już wiele razy: wyniki nie definiują cię.McLaughlin uważa, że testowanie samo w sobie może być niebezpiecznym podejściem.
„Zbyt łatwo koncentrujemy się na wynikach testów w oderwaniu od tego, co musimy osiągnąć. To może nas zaprowadzić w złym kierunku, jeśli chodzi o to, co jest naprawdę ważne” – mówi.
Ocenianie jest stratą czasu, jeśli jego celem jest jedynie wskazanie, kto jest na szczycie, a kto na dole. Oceny w przyszłości będą oparte na dowodach, przy użyciu środków, które pozwolą na opracowanie i spersonalizowanie planów nauczania.
„Ważnym pytaniem jest 'dlaczego oceniamy i dla kogo?”, mówi McLaughlin.
„Z pewnością chcemy społeczeństwa, w którym każdy jest w stanie wykonywać pracę i jej elementy w sposób kompetentny. Czy egzaminy naprawdę przygotowują nas do takiej przyszłości?”.
Edukatorzy przyszłości – nauczyciele, wykładowcy, szkoleniowcy.Nauczanie i uczenie się w ramach programu nauczania już teraz wykracza daleko poza klasę i będzie tak nadal, a ponieważ edukacja zmienia się, aby dostosować się do potrzeb przyszłości, rola nauczyciela również musi się dostosować i rozwijać. Obowiązkiem każdego nauczyciela jest zachęcanie uczniów do podejmowania ryzyka, innowacyjności i wykorzystywania wszelkich możliwości, jakie zostaną im rzucone.
W świetle zmian w kierunku bardziej zindywidualizowanych doświadczeń uczniów, nauczyciele przyszłości muszą być przygotowani do zbierania danych, a także być analitykami, planistami, współpracownikami, ekspertami w dziedzinie programów nauczania, syntetyzatorami, osobami rozwiązującymi problemy i badaczami.
A co na to e-lea?
Technologia e-lea przygotowała kompleksowe narzędzie do edukowania poza budynkiem szkolnym, w każdym miejscu i o każdej porze. Zachęca do umieszczania innowatorskich, skutecznych i atrakcyjnych materiałów edukacyjnych, z których mogą korzystać uczący się. Umożliwia pracę zespołową poprzez komunikator, naukę live poprzez zaimplementowany Microsoft Teams, korzystanie z bardzo wartościowych i swietnie przygotowanych merytorycznie kursów najlepszych trenerów, grywalizację międzyzespołową, tworzenie indywidualnej ścieżki edukacyjnej, zarządzanie edukacją zespołów.I to wszystko w jednym miejscu!
Nie masz jeszcze niezbędnych narzędzi do edukacji w swoim przedsiębiorstwie, szkole, uczelni?Nie zwlekaj i sprawdź funkcjonalność technologii e-lea!